आफ्नै भतिजको लाँडोले चिकाउँदा

 घरमा एक्लै थिएँ, लाइन पनि थिएन त्यसैले झ्याउ लाहेको थियो। म गाउँ डुल्न भनेर निस्किएँ, छिमेकी काकी नुहाउँदै रहिछिन्। म लुकेर त्यही हेर्न लागेँ, उनले फाँचा अनि तिघ्रामा साबुन लगाउन थालेपछी मेरो लाँडो ठनक्क भयो। वरिपरि हेरेँ कोहि थिएनन्, म लाँडो निकालेर हल्लाउन थालेँ। एकैछिनमा छिमेकी ठुलीआमा आइन्, मैले लाँडो लुकाएँ। म डराएको देखेर उनले के भयो भनेर सोधिन् मैले केही होन भनेँ। उनले पनि छिमेकी काकी नुहाउन लागेको देखिन्।

"जाबो मान्छे नुहाको देखेर यस्तो? लाँडो ठन्केको हो?" उनले मेरो लाँडो समातिन्, मेरो लाँडो ठन्केको उनले थाहा पाइन्। "चिक्ने बेला भैसकेछ त यसको पनि, खै देखा त लाँडो हेरौँ।" मैले मानिनँ, उनी आफैँले लाँडो निकालेर हल्लाउँदै भनिन् "खासै चिक्न सक्ने त भाको हैन। चिक्न धेरै मन लागिसक्यो?" उनले यति गरिसक्दा मैले लाज फालेर उनैलाई चिक्न पाउने आशा गरिसकेको थिएँ। उनी पनि ठुला फाँचा भएकै मान्छे थिइन्, उनलाई चिक्न पाए कस्ले नाइँ भन्ने। "लाग्यो नि मन त।"

"चिक्छस् त मलाई?"

"चिक्छु, दिनुहुन्छ?"

"यत्रो फुच्चे छ, मलाई चिक्छु भन्छ। घरमा हिँड अनि चिकौँला।" उनी अगाडि लागिन्, म पछि पछि थिएँ।

घरमा पुगेर भित्र पस्नेबित्तिकै मैले कपडा खोलेर लाँडो हल्लाउ  थालेँ।